Sensizliğinde ben
Bulutlar başımda gezdim
Gözlerimin rengi boşluk
Dilim sahipsiz sen olmayınca
Kalbi çalınmış yetimlere ağladım
Yollara ağıtlar yığdım
Üşüdüm
Örtünemedim
Kalbim beni yakar zannettim
Sensizliğinde ben
Şiir oldum aktım
Geceden sabaha
Yıldızdan aya
ve kalbine gelinciğin
Sensizliğinde ben
Ben yoktum ki
sen vardın
Kayıt Tarihi : 17.6.2003 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!