Sensizliğin Yarınında Şiiri - Ercan Ağtaş

sensiz bir akşam daha oldu
her akşam olduğu gibi
artık ağaçların dallarındaki yapraklar
melodi mırıldanmıyorlar
kuşlarda şarkı söylemez oldu
-zaten saysan kaç tane kuş konuyor ki -
onlarda ya benim gibi sessizliği arayanlar
ya da sevdalısından ayrılanlar
sen olmayınca
sensizliğin yarınında
işte bunlar beni her gün öldürürler

şimdi balkona ara sıra çıkıyorum da
dalgalar sahile vurup da beyaz köpüklerle oynaşmıyorlar
denizin rengine bakıyorum
ay bulutun arasına gizlendiğinden midir?
yoksa istemediğinden midir?
o güzelim rengini göremiyorum
belkide benim balkona çıktığımı görüp saklanıyor
arada bir gözünü araklayıp
beni görünce de kaçıyor
sen olmayınca
sensizliğin yarınında
işte bunlar beni her gün öldürürler

hafta sonları kapı çalındığında
yataktan öyle bir sevinçle fırlıyorum ki
senin ani gelişlerin sanıp kapıyı açıyorum
ya yanlışlıkla çalınmış
ya da pazarlamacılardan biri oluyor
bakıyorum da şöyle
gözlerinde ne o parıltı
ne de yüzlerinde o gülümseme
hepsinde de sahte tebessümler
sen olmayınca
sensizliğin yarınında
işte bunlar beni her gün öldürürler

herhanbirzaman/herhangibirdörtduvar