Sensizliğin Yanlızlığı
İki yıl önce ‘Gül Yanaklı Prensesim’e’ yazdığım bu șiirimi bu gün faysede tekrarda görünce yeniden yayınlamak istedim. O kadar hüzünlüyüm ki, saatlerdir ağlamam bile acılarıma ortak olmuyor! Yani ‘gözyașalarım’ bile acılarımı dindirmiyor!
Yanlızlık değilde, sensizliğin yanlızlığı ҫekilmiyor șu kahrolası Dünya denilen yeryüzünde!
Bu yüzden öyle acı ҫekiyorum ki, kelimeler bu acıyı yazmaktan utanarak ҫekiniyorlar ve bu acılarımı yazacak yürek cesareti bulamıyorlar kendilerinde!
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta