Sensizliğin Öyküsü Şiiri - Muhammed Okay

Yine sensizliğin ortasındayım.
Ellerimde kırılgan bir şarkının kokusu,
Üşüyen parmakalarımda senin kelimelerin var.
Zamansızlığı sensizlikte,
Sensizliği dudaklarımda sayıyorum.
Yoktur hiçbir şeyin anlamı sensizken.
Gözlerim aydınlığa inat kör bir pencere,
Ruhumda ışıksız bir güneş doğmakta.
Yalnız seninle ısınırken sensizliğim
Bir mum ışığı gibi titrektir bedenim.
Avucumda umutsuzluğun ıslak terleri,
Bakışlarımda karanlığın yaslı gözleri vücut bulmakta.
Düşüncelerimde diz boyu çözümsüzlük,
İçimde tükenmişliğin ayak sesleri var.
Yaşama inat mı,sana inat mı bilmem ama!
Ölümün öyküsü geçer bir film şeridi gibi
sensizliğin limanı bende.