Sensizliğin kıyısındayım yine

Bir gün batımı kadar kırgınım,
Gidişinin ardından kalan sessizlikte.
Kalbim, adını anınca titriyor hâlâ,
Sanki bin yerinden kırılmış bir çiçek.

Gözlerimde senin hayalin var,
Ellerimde tutamadığım sıcaklığın.
Ne yana baksam, sana çıkar yollar,
Ama sen yoksun… susuyor bütün zaman.

Bir gülüşün vardı ya hani,
Dünyayı unutturan, kalbi durduran…
İşte o gülüş, içimde hâlâ yanıyor,
Beni her gece biraz daha yakıyor.

Sensizlik; içime çökmüş bir deniz,
Dalgalarıyla boğuyor ruhumu.
Ama yine de sevmekten vazgeçmiyorum,
Çünkü sen… kalbimin en güzel yanılgısı.