Sensizliğin Karanlığı

SENSİZLİK

Hüzün çökmüş gözlerine
Dalgın yüzün
Görmedim hiç seni böyle
Hayattan kopuksun
Hiç mi hatırası yok anıların
Yok muşum gibi yanında
Bakmıyorsun bana
Herkese her şeye
Kötü davranıyorsun
Bense yanında kayboluyorum
Yalnızlığım birikiyor
Bir daha güler mi yüzüm bilmiyorum
Yokluğun yorgunluğunu yaşıyorum
Bu kıyıcı çağ içinde yok oluyorum
Uyandığımda her sabah
Saç tellerim konuşur benimle
Ürperiyorum
Savunmasızım
Nerede kaldı huzurlu günlerim
Kapıyorum gözlerimi
Yalnızlık mağaram
Kımıltısız göl gibi ..

Mustafa kaya
14.01.2024 / Fethiye