Sensizliğin İzleri.. Şiiri - Umay Sessiz

Sensizliğin kokusunu salıyor tüm tütsüler yüreğime..
O loş ışıklı sokaklarda arıyorum seni..Seni değil belki de gölgeni..
O bile kalmadı ki gidişinin ardında..
Yastığıma sinmiş karışık bir koku ile avutuyorum kendimi..
Biraz parfüm,biraz ter,en çok da Sen..
Yıkamıyorum..Değiştirmiyorum da..Bende kalan son zerrelerini yitirmek istemiyorum belki de..
Eşyalarını da saklıyorum hani belki bir gün..
Olmaz ya belki işte..
Sen olmasan bile düzenli olarak gidiyorum yine Ortaköy'e..
Dolanıyorum amaçsızca Şehr-i Harabemin caddelerinde..
Kim bilir bir iz arıyorum belki de senden kalan ya da bir sebep sensizliğime..
Tadsızım..Hatta fazlasıyla limoni..
Ekşiliğim yüzüme yansımış galiba..Bakışlarda seziyorum bunu..
Yok artık yalancı da olsa o tebessümler yüzlerde..
Düşünüyorum..
Ruhumu mu azad ettim benliğimi mi kaybettim bilmiyorum..
Öylesine boş,öylesine amaçsızım işte..
Hani hep derdim ya Küçük İskender'in o güzel dizesini sana 'Siz yeterki pimimi çekin ben size çok iyi el bombası taklidi yaparım' diye..Taklit yeteneğimi de yitirdim o bile terketti beni sanırım..
Şarkılara da anlam yüklemiyorum uzun zamandır..Titretmiyor içimi melankolik şiirler..
Kitaplar arasına sıkışıp kalmış kurumuş çiçekler,uğruna yazılmış sonu olmayan şiirler hepsi bıraktığın gibi çekmecemdeler..
Bir de yüzünü açmaya korktuğum anılarla dolu resimler..
Atamadım..Yırtamadım da..
Bir iki damla gözyaşı ile ıslatıp himayeme aldım her zaman olduğu gibi..
İşte böyle sevgili..
Saniye,dakika,saat derken aylara yükledim sensizliğimi..
Saymıyorum artık zaman dilimlerini..
Çektin gittin..
Ben de üstüne Sen'imi mühürledim..
Rüzgarla yolla arada da olsa kokunu bana..Eski güzel günlerimizi yad etmek adına..