yüreğimin yangınlarına su serpen ey yar...nerdesin...bana yokluğunu yaşatma...bedenimin her zerresi senin derdine yanmasın...yokluk deryasına benden önce gitme...ver ellerini...şu yangına birlikte dalalım..yüreğimizdeki yangından büyük yangın var mı ki... nerdesin ey yar...kuşlar büktü boynunu...senden haber yok. dalım kolum kırık...beklerim bir yüce dağın yamacında...ne gider bir adım sensiz, ne kalır...ne anlamı var ki bu bedenin sensiz, çürüsün...gel ey yar...yüzüne bakarken ruhuna dalayım...gel ey yar, seninle sensiz olayım..yeter ki gel...aksa da gözyaşların özlemle yanarak, kalsan da ta gerilerde...sonsuzluk kervanında bir olalım...bileyim ki aynı havadır soluduğumuz...güler gözlerim...
bilir misin ey yar, senin için ağlamanın güzelliğini..ben diye yanıp da dökülen gözyaşlarının binlerce inci tanesinden daha değerli olduğunu bilmez miyim....haydi...uyan...her nerdeysen...hangi kuş kanadını yatak yapmışsa sana...bilmeyim..yeter ki uyan..aç gözlerini...bak yeni bir gün doğdu...
mevsimsiz bir zamandan sesleniyorum sana...kendine iyi bak...daha ne deyim...seninle varım..bilesin.
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
