Sensizliğin Harında düz yazı

~~yüreğimi bir gül çizdi~~ Gülün dikeni batti dün parmagima ve hala gülümseyerek bakiyorum parmagimdaki kücük siyriga... Kizamadim... cünkü gülün dikeni batmadan önce sükretmistim; ' Ya Rabbi, ne kadar güzel yaratmissin ' demistim. Kizamadim, cünkü bir dakika önce güzel kokusunu sineme cekmistim, bakmaya kiyamamis dokusuna hayran kalmistim, cünkü batmadan önce yüregime koymus onu sevmistim... dikenini unutmus muydum? unutmustum dikenini... unutmustum iste.... acitmayayim diye dokunmaya cekindigim gül, ince ve derin bir yara acmisti parmagima... gülümsedim yaraya da... süzülen iki damla kana da... cünkü o yarayi acan bakmaya kiyamadigim o güldü... ............ sevdiklerimizin yüregimizde actiklari yaralar da aslinda o gülün actigi yara gibi degil miydi... ince ve derin bir yara... aslinda cok önemsiz gibi görünse de her kimildadiginizda yüreginizi inceden sizlatan bir yara... ama dostlariniz o yarayi acmadan önce siz muhabbet dolu kokularini sineye cekmistiniz, zamani, mekani ve kalbinizi kaylasmistiniz... yarayi acmadan önce siz onlari kalbinize koymustunuz... kizabilir miydiniz... kizamazdiniz elbet... sevdiklerimizin actiklari yaralar da o gülün actigi yara gibi ince ve derin... ama yarimiz o yarayi acmadan önce biz sükretmistik, kokusunu sinemize cekmis, bakmaya kiyamamistik...dikenini unutmus muyduk... unutmustuk tabi... ama biz gülümsemeliyiz yaraya... belki süzülen iki damla kana da... gülümsemeliyiz iste.... cünkü o yarayi acmadan önce biz onu kalbimize koymustuk ve sevmistik... ALINTI