Sustum ey yârim,
çünkü her kelime, kalbine sızardı usulca.
Adını unutmadım ben,
yalnızca andıkça içim yanardı, sustum.
Sen düşlere sabahlar örerken,
ben gecenin söküğünü dikiyordum yalnızca.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kimliği belirli birine yazılan bu şiirde yüceltici duygular o değin çok sahici ki...Okuyucu tat alarak gezinebiliyor dörtlüklerde.
Orhan Bey, güzel bakan güzel görür derler ya; anlamlı bulan yüreğinize sonsuz teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta