Katrankarası gecede;
Demlenmiş yalnızlığımda,
Belki hüzün, belki aşk canlandı.
Varlığına zincirlenmiş iken gönlüm;
Ayrılığına alışamamıştı.
Tesellisi yoktu, özlemin!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kısa şiir güzeldir
Bitmeyen senfoni gibi...birgün biter ve bir başka gölge gelir....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta