Sensizliğin Delisi Şiiri - Serkan Gökü

Bende şairlik üstadlık derecesine ulaştı
Üstadım gibi yazayım dedim elime yüzüme bulaştı......üstadım Hakan GÖKÜ için:

Gül zamanı çıkıp gelsen
Bütün güller sana baksa
İnan hepsi yüzünü yere bırakır
Güzelliğine güller bakamaz yar
Güneş bile yüzünü görse
Gölgeye saklanmaya çalışır
Ama sen yalnız benim gülümsün
Yalnız bana ait yalnız benimsin
En kırmızısından kırmızı
En beyazından beyazı
Adam gibi hüzünlermiş ya adam yapan adamı
Sen gideli çoktan adam oldum ben

Ben Allah’a türlü nimetler verdiği için değil
Sendeki bu güzelliği yarata bildiği için inanıyorum
Ve bazen o birdir diyorlar
Olmaz öyle şey,
Bu güzelliği bir tek şey yapamaz diyorum
Tövbe estağfirullah…

Sensizlik çok ölüm bir hadise yar
Deli ediyor beni…
Durup dururken kapı çalıyor
Koşuyorum hemen, açıyorum
Hoş geldin yarim deyip sarılıyorum boynuna
Sonra bir ses ne yari oğlum diyor
Çıldırıyorum
Dedemi bile sana benzetiyorum

Eski delilere deli demiyorlar artık
SERKAN gibi olmuş diyorlar
Her deliyi her çıldırmışı ben sanıyorlar
Evet ben ezelden beridir deliyim
Ama artık sen delisi değil
Sensizliğin delisiyim

Sensizlik çoook acı veriyor yar
Otuz iki dişinin de ağrıdığını düşün
Hepsi birden ağrıyor
Tek çaren ölümdür bilirsin
Aynen öyle benim derdim
Ama benim çarem ölüm değil
Ölsem bile senle olamam
Atmış sekiz kere ölsem yine bu dertten ölürüm
Ve atmış dokuzuncu gömülüşte
Yine sensizliğin ortasına gömülürüm

Sana olan aşkım kalbimde biliyorum
Ama kalbimi tamamen alsalar
Sana olan aşkımı alamazlar
Benim aşkım yalnız sana yar
Bakma ona buna baktığıma
Affet! ..

Bir türkücü: ‘tel tükendi ben tükendim’ diyor
Ben diyemem.
Tel kırıldı kurtuldu,
Bir ben kaldım tükenen,
Ve bir tek sen varsın beklenen

Gidişin bir matem yar
Ayrılığımız ölüm havası
Senin de baban öldü sen de bilirsin
Bu ayrılık o yastan beter
Dön geri.

Bir çok hatıralar yaşadık
Bir çok macera;
Başkasını sevemezsin.
Şimdi o kadar acılıyım ki
Anlatsam önünü göremezsin.

Gül zamanı çıkıp gelsen
Bütün güller sana baksa
Bunları eskiden babamın ardından söylerdim
Şimdi sana haykırıyorum
Yoksa sen de mi öldün yar
Hayır sen ölmüş olamazsın
Çünkü sen ölecekmiş gibi olsan;
Ben senden önce varırım mahşere
Adını haykırırım ortalıkta
Belki de o zaman affedersin beni
Belki de o zaman acırsın bana

Yar ne olur anla beni
Muhammed, İsa aşkına
Dudağından yaralanmış karanfil aşkına
Yaşadığım sensizlik mevsimini
Sen baharına kavuştur
Canıma can gelsin ömrüme ömür
Son bir kez gel
Birkaç kelime daha söyle
Sonra istersen öldür
Kendine iyi bak ey sevgili
Ve asla unutma:
Ben seni hep seveceğim
Ölüm gelse de ölmeyeceğim
Seni bekleyeceğim

Gül zamanı çıkıp gelsen
Bütün güller sana baksa
Biliyorum deli diyorsun şimdi bana
Evet ben ezelden beri deliyim
Ama artık sen delisi değil
SENSİZLİĞİN DELİSİYİM

Kim mi bu şiirleri yazan ben kim miyim
Ben,yalnızlıkların bile uğramadığı denizlerin sahili
Ben,yakacağını bile bile aşka atlayan aşk cahili
Ben,aşk uğruna işlenmiş cinayetlerin faili
Ve ben:
Ayrılıkların değil; TERKEDİLMİŞLİĞİN ŞAİRİ

Ey yar benim sevdam bir şereftir bunu bilesin
Bu şerefe nail olan şerefsiz sensin
Beni terk ederken bile vurgunum sana
TERKETMEK BU KADAR MI YAKIŞIR İNSANA

SERKAN GÖKÜ