Sensizliğim de Bölerim Geceleri

Engin dağları aşarken güneş,
Ayrılmak istemez gündüzünden…
Gri mavilikler,
Gök kubbeyi sere serpe sararken
Uçuşan martıları kucaklar…
Yosun tutmuş gözlerim,
Yakamozları seyrederken,
Bir bulut çöker üstüme
Yokluğunla sislenir gece,
Geceyi çalar yıldızlar…
Sensizliğin buruk acısıyla
Çakıl taşları ışıldar geceme
Özlemin yükselir damarlarımda
Çarpar yüreğim çıkarcasına
Yalnızlığım boğulur ırmaklarda
Umudum alçalır yokluğunda…
Ah! beyaz menekşemin derin yeşili
Ahengi gözlerime vurur...
Hazan yağmurları deler ruhumu..
Titretir bedenimi acıyla.
Bir hançer yarası gibi
Deştikçe deşer yüreğimi…
İşte o zaman ben yok olurum
Sensizliğim de bölerim geceleri…