Bir gece daha bitmek üzere,
Güneş ışıklarını güne vuracak birazdan.
Tıpkı dün olduğu gibi.
Ve ben yine senli rüyalardan,
Sensizliğe uyanmak
Zorunda kalacağım.
Ne olur sanki!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta