Zaman kendini doğurur sensizliğe çıkan sokaklarda
Yabancı gölgeler öper telaşlı adımlarımı nefes nefese
Yağmursuz kalır kaldırımlar kurşuniyse gözyaşları avuçlarında
Gülüşü olmayan hüzün cemresi düşer elindeki gülün dikenlerine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
