Sensizliğe alışıyor gibiyim,
Seni aradığım rüyalarda bile,
Senin olmadığını anlıyorum.
Artık şarkıların bile,
Sensizliği hatırlatıyor,
Ve kokuların bile,
Sensizliği taşıyor.
Sensizliğe alışıyor gibiyim,
Ama kalbim hala inanmıyor,
Senin yokluğuna.
Belki bir gün,
Sensizliğe tamamen alışırım,
Ama o gün geldiğinde,
Kalbim artık benim olmayabilir.
Kayıt Tarihi : 13.8.2024 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!