sevgili şiirim sen bir güvercin gibisin
ağacın dalları yerine kollarıma konuver
yokluğunda çok üşüyorum buralarda
haydi kanatlarınla beni sıcacık sarıver
ne olursun beni hazanda hiç bırakma
öptüğün her yerimde çiçekler açıver
her gittiğin yere beni de götür yüreğinde
geceleri bir tek beni görmelisin düşlerinde
yalnızca ben olmalıyım senin bütün gülüşlerinde
sen de oralarda çok iyi bakmalısın kendine
sana daha da çok bağlanıyorum günden güne
hüzne boğuyor beni sensizlğim acıtıyor bedenimi
sevdiğim bil ki hasretin yakıp kavuruyor yüreğimi
şiirim seninle uyanmayı ah! ne de çok isterdim
her sabah sana günaydın seni seviyorum derdim
ömrümce seni doruklarda yaşatır mutlu ederdim
her gün seni bir çiçek gibi koklar koklar severdim
inan ki aşığım sana artık sen de bunu anlasana
uzaklardan olsa da o güzel ellerini bana uzatsana
13.12.2005
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 13.12.2005 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)