Sensizken ben, ritimsiz bir kalp gibiyim
Bazen hızlı hızlı çarpıyor, bazen duracak sanıyorum
Yüzüm ise bir ölüyü andırıyor ama ölü değilim
Direniyorum zulamdaki bu acıya çünkü sen beni böyle sevdin
Sensizken ben, bir deliyi andırıyorum
Ne zaman güldüğüm ne zaman ağladığım belli değil
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla