Annemin yokluğu, bağrımı yakıyor.
Her geçen gün, daha fazla özlüyorum.
Kalbim kanıyor, kimse görmüyor.
Hasretin yüreğimi, ateş olup yakıyor.
Sensiz yediğim yemeklerde, tat yok artık annem.
Ne gecem belli, nede gündüzüm, annem.
Kimse kapımı çalmaz oldu, sen yokken annem.
Eriyip bitiyorum her geçen gün, hasretinle annem.
Görmüyor kimse yaşadıklarımı annem.
Gözlerindem sensizlik,yaşları düşüyor annem.
Üşüyorum, ısınmıyor bedenim sensizlikte annem.
Kapadım gönlümü herkese, herşeye annem.
Annem ölümünden bile, beni suçladılar.
Güz gülleri gibi soldum, her geçen gün.
Annem! her gece rüyalarımda sen varsın.
Kimse bilmiyor, ben seni çok çok özledim.
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 14:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!