Yalnızım şimdi saatin sesiyle.
Güneş odama doğmuyor, o sıcacık sesinle.
Bu şehir çok soğuk, ısınmıyor nedense.
Kalabalık içinde yalnızım ANNE...
Derler ya: -Eller kıymet bilmez.- diye.
Bilsede senin yerini tutmuyor ANNE
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla