Sensizim Şiiri - Suzi Ayyıldız

Sensizim,
Gecelerin en karanlığında,
Yalnız bir başına parlayan,
yıldızlara baktıkça,
Sensizliğin soğukluğunu hissediyorum,
İçimde büyüyen,
Sessiz, ama derin bir hasret var.
İçimi kor ateşlerde yakıp kavuran.

Sensizim,işte
Rüzgarın uğultusunda kaybolan,
Bir yaprak gibi savrulan,
Kimsesiz ve yalnız.

Kalbim boşlukta,
Sesim suskun,
Adın yanımda yok artık,
Ve ben,
Sensizim işte.

Bir zamanlar
Seninle dolu olan her an,
Şimdi sessizlikle yankılanıyor,
Her sabah uyanışımda,
Adınla başlar günüm,
Ama ellerim boş,
Ve hiçbir şey dolduramaz seni.

Sensizim,
Rüyalarımda bile seni arıyorum,
Ama uyanınca yalnızlığın soğuk gerçekliğiyle kalıyorum,
Ve sensizim.

Kalbimde bir boşluk,
Bir eksiklik var,
Seni ne kadar unutmaya çalışsam da,
Sensizlik sarıyor dört bir yanımı.

Ve bil ki,
Ne kadar uzak olsan da,
Senin yokluğun,
İçimde bir fırtına,
Bitmeyen bir hasret.

Ve bu yalnızlık,
Beni her gün biraz daha
Sessizce eriten bir sessizlik.
Sensizim işte …
Ölesiye yalnız
Ölesiye caresiz
Ölesiye yetimmim
Çünkü sensizim işte....
---