Sensizim Şiiri - Ayten Özgün

Gelişin gibi gidişin de sessiz oldu
Dünyam karardı hüzün doldu yüreğim
Alışmak çok zor olacak sensizliğe
Boynu bükük kalmış yetim gibiyim

Gittiğin günden beri gözlerimde uyku yok
Bu akşam içimde başka hüzün var
Acıtıyor içimi tüm hatıralar
Titrek mum ışığı gibi çaresizliğim

Unutamadım bende ki seni
İçimdeki ateş hala sönmedi
Tek başıma kaldım acılarımla
Ölümle yaşam arası bir çizgideyim

Bir gülüşün unuttururdu bana her şey
İki ayrı bedende bir can gibiydik
Hüküm giydirdi yokluğun hayallerime
Sensizlik soluyorum tükenmekteyim