Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yüreğimdeki şehri sana bıraktım giderken...
Yağan yağmurlarda gözyaşlarım gizlendi...
Sevdam denizin mavi rengi,
Yosun kokan dalgalar, hırçınlığımı yüklenmiş...
Kıyıya her çarpışında sana isyanımı sunuyor
Sokaklarda gölge misali karamsarlığım...
Hüzünüm, tozun dumanın eşliğinde...
Hasretim bulutlarla, geçip gidiyor üzerinden.
Karanlığın yıldızlarında umutlarım yanıp sönerken...
Sana bıraktım ben herşeyi....
Beni benden alan, bensiz şehir...
Biraz da sen olsun diye...
bu şiirim geldi aklıma senin şiirini okuyunca,
Kalemine sağlık
Sibel Uygun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta