Sensiz Yaşamaktansa Şiiri - Muharrem Araz

Soğuktu,vede titrek elleri,
Göz bebekleri büyümüş,
Kaşları kalkık,
Burnundan soluyor
Buz gibiydi, ölümün yüzü,
Kahrolası karanlıklarda parlayarak geliyordu,
Dolu dizgin dörtnala,
Geçmişle bugün arası,
Ağrısı vardı kalbinde,
Derinden kanayan yarası
Kabuk bağlayan yaradan
Sızıyordu inceden kan,
Küfrün biri bin para
Aya yıldıza,güneşe
Ana avrat dümdüz
Buz gibiydi yanıyordu soğuktan,
tutuşmuştu elleri
soğuktan
donuyordu
kopacaktı birer birer
hayattan,parmakları

tatlıydı şarabın tadı içerken,
geçmişti saat çakır keyfi,
zom saati kapıdaydı
elleri kızarmış parmakları titriyor,
yürek, akordu bozuk saz
gözleri kapalı,
buz gibiydi yalnızlık
yürek taa ortasından çatlamış
vurgunlar inmeler,
soldan sağa
aşağıdan yukarı vuruyor.
Başkaldıramıyor kımseye,
Donuk ve anlamsız bakışlar
Çarpmayan donmuş yüreğim,
İnceden bıçağın kemiğe dayanması,
Doyamadım,doyamadım,
Sana ve bananın,isyanı,
Düşerken çamurlar içine,diz üstü
Hala göğe bakan gözleri,
Umudun,kör bir karanlıkta,
Zifiri,yağmurlu gecesinde
Eksik kalandı,uzattığı elini,tutmayan
Özlemi güzellikleri yaşamın,

Çamurdan kararan yüzünde,sızan gözyaşları
Yapışan elbisesinde kaybolmuş anıları
Sırılsıklam,donmuş,kurumuş,parçalanmış benliği
Hala ben varım diyebilen, düşlerinde
Kopmuş yüreğinde,özlemi geleceği,
Nerdeydi,nerdesin haykırışları,
çalsaydı bir orta Anadolu havası uzaklardan
alt da bam teli inleseydi sızım sızım
vursaydı hançeri yüreğine birileri
oracık da ölseydi,kimsesiz
yağmurlarda,kanları yayılsaydı çevreye
eksik kaldım diyebilseydi
son sözü
ölebilseydim keşke,
sensiz yaşamaktansa, diyebilseydi

17/12/2005 Mozan