Sensiz yaşamak yüreğim
Pencerenin önündeki yaprağını dökmüş
Güneş görmeyen çiçek gibi
Solmuş yılmış kırık ve dökük
Ellerim titrek sesim kısık
Gözyaşlarım karışıyor
Sensizliğin toprağına
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
