Önceleri küçücük bir düştün sadece bende zamanla büyüdün çoğaldın içimde
Yavaş yavaş kök saldın yerleştin iyice kalbime üstelik öylesine masum alabildiğine doğaldın gözümde
Lütfedipte baksaydın bir kerecik olsun yüzüme sen de görürdün kendini gözbebeklerimde
Eskidikçe artsaydı değeri aşkın yanımda olurdun şimdi ayrı kalmazdık böyle yıllar geçip gitmezdi beklemekle
Zor diye bir şey yoktu hani imkansız sözcüğü asla bizim aşkımızı tanımlayan bir sıfat olamazdı
Otur bir de şimdi bak halimize ne bir aşk cümlesi ne de öznesi var görünürde bitmişiz dahası var mı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta