Sensiz Sabahlar Şiiri - İsmet Ilıcan

Güneş yine doğarken o kızıl ufuklardan
Yeni bir gün başlıyor hüzünlü şafaklardan

Sen yanımda olmasan da aşkın bende tütüyor
Sevdanın bülbülleri gül bahçemde ötüyor

Sesini hep aradım esen seher yelinde
Nefesini kokladım sarı yaban gülünde

Uzaklarda olsan da kalbimdedir hep yerin
Arayıp sormasan da hatırası çok derin

Yıllar rastladım gecikmiş aşkımıza
Yıldızlardan nur yağdı karanlık ufkumuza

Adın kalbimde gizli sen hala dönmüyorsun
İçimde bir alevsin bir türlü sönmüyorsun

Yeşeren ümitlerim küllenip de sönerken
Bir ümit ışığı ile kalbim aşka dönerken

Kapanan yollarımda aşka çare ararken
Kaybolan yolcu gibi hancıya yol sorarken

Paslanmış ümitlerim, tükenmiş duygularım
Bir kabusa dönüştü geciken uykularım

Şiir olup yazasam da dudağında okunsam
Titreyen ellerimle saçlarına dokunasam

Tahammül et, tebessüm eksilmesin yüzünden
Yaş akmasın istemem senin ela gözünden

Gönlün sevgiyle dolsun baharın kış olmasın
Kalbin neşeyle dolsun, gülen yüzün solmasın

Rüzgarlar hep okşasın eserken saçlarını
Son bahar rüzgarları silsin göz yaşlarını

Son tesellim son aşkım sende şifa bulacak
Adın kalbimde gizli şiirlerde kalacak.