Nerede olduğunu, bilmeyecek kadar uzaklaştık.
Oysa uyuduğun saati bilirdim.
Biz,bu duruma nasıl geldik veya getirildik.
Şimdi bırak uyuduğun saati,
Yüzün bile, hayal meyal aklımda.
Oysa,gözlerinde aşkı yazmıştım.
Söylesene, ne zaman geldik biz bu hale?
Biz sevmedik mi? bir birimizi hiç.
Sevdiysek, neden unutmaya başladık ki?
Tozlu raflarda, kalan kitap gibi olduk.
Bir birimizi okumasını, hiç beceremedik mi?
Deli sorular,beynimin içinde dolaşıyor.
Unutmuş olsam, hala adın mıh gibi, kalırmıydı aklımda.
Sevmek zordu, ama ayrılmak daha da zormuş.
Unutmak istiyorum, masum gözlerini.
Başımı döndüren, o gülüşlerini, olmuyor iki gözüm olmuyor.
Sensiz, seni yaşamak olmuyor.
Ben, hala sana tutsak, hala sana sevdalı,
ben varya, bırak unutmayı,
Hala, uyuduğun saat aklımda,
bugün gibi hatırlıyorum.
Sen hergece, geç saatde uyur,
sabah erkenden kalkardın.
Sen hala, benim sol yanımdasın.
Ve hala, ben seni seviyorum.
Gökyüzü bakışlım, kurban olduğum.
Tutkunum sana, sensiz olmuyor olmuyor.....
Kayıt Tarihi : 2.10.2024 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!