Sevgili,
Sana Yeniden seslenmek,
Yada
SeninleYeniden Beraber olmak,
Bir An bile olsa,
Benim için
Tarifi imkansiz Bir duygu…
Oyle Bir Duygu ki,
Koku Derinliklere,
Yasamin
En Ince derinliklerine Dayanan,
Gucunu Zamandan,
Ve
Onu çevreleyen
Mekandan Alan
Bir duygu.
Sen
EnGuzel gunlerimin Simgesi,
EnZor gunlerimin Direnci,
Ve
EnZayif anlarimin
Mucadelesisin..
Sensiz,
Celiskiler Ne kadar Keskin
Ve Arti Ne kadar Guçlu olurdu
Eksi Ile olan,Sonsuz kavgasinda bilmiyorum....
Yasam Ne kadar Renkli
Ne Kadar Gorkemli,
Ve
Ne kadar Kasvetli Olurdu?
Olume KarsiVerdigi
Amansiz savasta…
Ne kadar Anlam,
Ne kadar içerik
Ne kadar muhteva tasirdi,
Gokkusaga rengini veren,
Sari,
Kirmizi,
Yesil,
ve mor
Renkler…
Ne Kadar Canli,
Ne Kadar Somut
Ve Ne kadar akilci olurdu
Bilimsel soyutlamalarla surekli cebellesip
Onunla,
Gun be gun
Didisen,
Bogusan,
Buyuk insanligin
Dunyayi degistirme kavgasi….
Ama Yinede
Sen Benim için,
Yasama Renk verip,
Onu Canlandiran,
Sihirli bir guç
Ve
Buyuleyici
Bir
Peri
Gibisin adeta.
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 02:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Aris Paris](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/12/sensiz-olmak-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!