Sensiz Ne Zormuş Ayrı Yaşamak Anne...

Sensizlik ne zormuş
Bu dünyada ayrı yaşamak
Bu ayrılık ağır geliyor bana
Bugün seni çok aradım
Sensiz yaşanmıyor bu dünyada anne

Issız bir köşede sızıp kalmışım
Uyandığımda üzerime karlar yağmış
Elim ayağım soğukta donmuş anne

Senden ayrı kalmak ne zormuş
Resmini elime aldım saatlerce ağladım
Gözlerimde yaşlar kuruyup kalmış
Akan gözyaşlarım bir türlü silemedim anne

Akan bu gözyaşlarım
Üşüdüğüm için değil
Senden ayrı kaldığıma
Bir türlü alışamadım
Hüseyin yanmaz ağlıyorsa
Bundan ağlıyor anne

Senden uzak diyarlardan yaşamak
Ne zormuş
Sensizliğe bir türlü alışamadım
Üzerime ne giydiysen
Bir türlü kendimi ısıtamadım
Oturduğum yerde uyuyup kalmışım anne

Sana olan bu sevgim senden ayrı kaldıkça
Beni bu dünyada fazla yaşatmaz
Kalan ömrüm ağlamakla geçecek
Bunu biliyorum ben anne

Günler belki gelir geçer ama
Bende bu dünyada sensiz
Yaşayacağımı
Hiç sanmıyorum anne

Sensiz her günüm ağlamakla geçer
Gelen günlerim geçen günden beter
Senden ayrı kalmak boynumu büker
En güzel yerim senin yanın değil midir anne

Resmine bakarken gözlerim doldu
Sana gelecektim kader bana engel oldu
Tutmuyor bir türlü elim ayağım
Senden sonra halim perişan oldu anne

Bu ayrılık ağır geliyor bana
Derdimi yazmak istedim sana
Bir tek kalem dayanırdı buna
Bu yazdıklarımı okursan eğer
O zaman anlarsın değimli beni anne

Yazdıklarım biraz sitem kar oldu
Hüseyin yanmaz seni arayıp durdu
Sensiz her gece saçını başını yoldu
İnan bana ne olduysa senden sonra oldu
Sensiz bir türlü bu hayata alışamadım
Sensiz ne zormuş ayrı yaşamak anne…
Hüseyin yanmaz
20/12/2009