Sensiz Ne Tadı Kaldı Hayatın Ne Tuzu

Sensiz ne tadı kaldı hayatın ne tuzu
Ne içimde yaşama sevinci ne de arzusu

Sanki bir deniz gibiyim bazen sakin bazen dalgalı bazen hırçın
Bazen de kayayım sanki biraz sert biraz dik biraz yalçın

Bir şeyler ifade etmiyor bana bir kuşun gökyüzünde uçması
Ya da ne bilim işte bir tavşanın zıplayarak avcıdan kaçması

Belki bir sabah yanında uyanırım diye açtım hep gözlerimi
Hatıralarımda kalmadın sen ne izlerini unutabildim ne de sözlerini

Kavuşmak, sana kavuşmak bülbülün güle kavuşması gibi bir şeymiş
Sen gidince anladım sevgili yaşamak bu ömür, seninle güzelmiş

Ah yaşadığım bu acı bu hüzün bu özlem ne zaman geçecekler
Artık bende açsın istiyorum üzerimde çiçekler

Sabır bir bardak suydu sevgili içtim kalmadı mecalim
Sana kavuşmak bir bardak suyla beklemektir ecelim

Sen benden gidince yürüyemez oldum artık emekliyorum
Toprağın üstünde, ey sevgili sana kavuşmayı bekliyorum

Çünkü sensiz ne tadı kaldı hayatın ne tuzu
Ne içimde yaşama sevinci ne de arzusu