Sensiz Güneş Bana Doğmuyor...

Yanıyor bu yürek
Sensiz çok yanıyor
Bu gözler seni
Her gün her yerde
Çok arıyor

Sensiz güneş bana doğmuyor
Bana haram biliyorum
Günler sensiz geçtikçe
Günden güne ben eriyorum

Yerinde söküldü ciğerim
Bir türlü acım dinmiyor
Yüreğime koydum
Çektiğim bunca acıyı
Bir türlü dinmiyor

Sensiz bir gül gibi
Günden güne sararıp soldum
Bir türlü sana olan
Bu hasretimi
Kimseye anlatamadım

Dün hayalin geldi
Oturdu karşımda
Ne yapacağımı şaşırdım
Kör düğüm oldu elim ayağım

Ne zaman resmine baksam
Ne zaman adını duysam
Birden içim ürperiyor
Oturup saatlerce ağlıyorum

Hayalin gözlerimin önünden
Bir an olsun gitmiyor
Aklımda sen varsın
Hiçbir zaman gitmiyorsun

Sensiz geceler bana karanlık
Hiç geçmez oldu
Ne zaman adını ansam
Gözlerim yaşla doluyor

Geceler bana zindan
Sokaklar bana ızsız
Sensiz bu yalan dünyada
Yalnız kalmak
Ölümden beter etti beni

Doğmaz oldu üzerime sensiz
Bir türlü güneş
Biliyorum ben biliyorum
Güneş bana artık doğmaz

Sokakta adını duysam
Koşa koşa eve gelip
Duvardaki resmine bakıp ağlıyorum

Seni ben çok aradım bulurum diye
Biliyorum gidenler gelmiyor geriye
Ben yinede bekledim
Bir gün geleceksin
Sen geleceksin bana
Sen gelmezsen ben gelirim bir gün sana

Gölgeni gördüm duvarda
Birden dönüp baktım arkama
Sen yoksun yanımda
Ciğerim de bir sızı koptu
Akan sular kurudu
Gözlerim hemen doldu
Ben bugün yine sensiz çok ağladım

Ne olur benide götür yanına
Ben sensiz yapamam bu yalan dünyada
Neyim kaldıki sen gittikten sonra
Yaşanmaz oldu artık sensiz bu yalan dünyada...
Hüseyin Yanmaz
20/11/2009