Sensiz Cennet İstemem Şiiri - Emine Sönmez

SENSİZ CENNET İSTEMEM

Güneş mi tutldu ne, kan damlıyor yüreğim,
Hasret tarlasındayım, tükenmiyor merağım,
Bitmiyor bende çile, nazlı yardan ırağım
Başkasını seversen, asla bilmek istemem,
Cennet mekânim olsa, sensiz girmek istemem.

Ateş düştüğü yeri, yakarak geçer derler,
Aşk keskin kılıç gibi, kalpleri biçer derler,
Yarı gönülden seven, her zehri içer derler,
Aşk şarabı elimde, sensiz içmek istemem,
Cennet mekânim olsa, sensiz girmek istemem.

Mevsimsiz gelen bahar, gidince döndü kışa,
Yüreğim paramparça, acısı vurmaz dışa,
Ne söylesem faydasız, yazılan gelir başa,
Sensizken haram bana, asla gülmek istemem,
Cennet mekânim olsa, sensiz girmek istemem.

Gönül bağlarım soldu, olmayınca derenim,
Bir tek dostum kalmadı, gözyaşlarım yarenim,
Olmayacak yanımda bir yudum su verenim,
Ecel gelse dayansa,sensiz ölmek istemem,
Cennet mekânim olsa, sensiz girmek istemem.