Bu sabah evden çıktım
Sokaklar suskun ve sisle kaplıydı
Kaldırım taşları suskun kırgındı
Gökyüzü sensizliğinle kapalıydı
Yüreğimdeki hüzünlerle ağlayacaktı
Evlerin renkleri solmuş, dökülmüştü
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan