Sensiz Aşk Şiiri - Yılmaz Tosun

gittin
ardına bile bakmadan
sana olan nefretimin ateşine yanmadan
gözlerimdeki intikam yeminine aldırmadan gittin...
yüzümde sensiz geçen yıllara inat çatlaklar oluştu
hasretim bu gece vuslatın yarısı
sen gittinya rüyalarımda sessiz bir adın kaldı
dilim bağlı
yüreğim yanık
hasretinse koskoca bir karanlıklarda gizli...

elbet döneceksin bu kente
giderken yanında götürdüğün o gözlerinde gelecek seninle
yine güneş olup açacak başkette
ama ben kör edip gözlerimi bakmayacağım o güneşe
üşüyeceğim soğukta ama hasretini üzerime örtmeyeceğim
ıslanacağım her üzerime yağışında,
yinede kuytu köşelerde sabahı ececeğim.
ismimi okuyacaksın soğuk bir mermerde,
ben ise hiçmi hiç üzüntünü farketmeyeceğim.
bir damla göz yaşın belki düşecek üzerime,
yağmurdur deyip hiç umursamadan ebedigahıma döneceğim.
avuç avuç toprakları ellerinde koklayacaksın
ben ise bir sabah yeli gibi ordan geçip gideceğim.
sonra şair hayalimi bu yalan dünyadan sileceğim
ve asla bir daha senin olduğun bu dünyaya gelmeyeceğim...

Yılmaz Tosun