Sensin Sen! Şiiri - Arin Roni

Ürkütücü akşamlar karanlığı başka yalnızlığı başka sessizliği daha başka!
Hele hele akşamın sabahı olacak düşüncesinde ,içine çöken özlem
İşte gecedeki özlem daha ürkütücü!
Ürkütücü!
Ürkmek ne bilir misin?
İçini sarar inceden
Sızdırmaz nefesin gezen bilinmezliği
Ve arar ellerin tutunacak bir yer!
Çok sonra anlarsın sende başka kimse olmadığını.
Sensin sen gecede gezen
Uçurumlardan düşen
Okyanus da boğulan
Ve güneşle yeniden doğan!