Sensin sen Şiiri - Yunus Caf

Sensin sen,
Arlanmamam sensin,
Ustalaşmam acılarla,
Heba olan gençliğim,
Sensin sen.

Yakan beni,
Satan gururumu,
Harabeden umudumu,
Sensin sen.

Zehri sevdiren,
Sustuklarım,
Sarhoş olunca kustuklarım,
Sensin sen.

Muluyken bile düşen göz yaşım,
Uçarken bile çakıldığım,
Dopdoluyken bile boşluğum,
Sensin sen.

Karabalıkken yalnızlığım,
Usluyken yaramazlığım,
Konuşurken sustuklarım,
Sensin sen.

Ders diye okuduğum,
Ses diye duyduğum,
Aşk diye bildiğim,
Sensin sen.

Yaşamak diye bildiğim,
Bu kör gözümle gördüğüm,
Kaderimde kördüğüm,
Sensin sen.

Bir bakışta öldüğüm,
Ateşken düşüp söndüğüm,
Dertsiz başımın derman diye bildiği,
Sensin sen....