Ben söylemiyorum, söyletiyorsun
Beni yokluğunla inleyiyorsun
Bilmezliğe verme ki biliyorsun
Düştüğüm bu derdin sebebi sensin
Sözlerin bir bir yalan olmasın
Hatıralar savrulup talan olmasın
O gözlerin hançer olup beni vurmasın
Kaldı ki onunda tabibi sensin.
Ne bir çıkar yol nede bir çare
Ne yapsan kömürdür bendeki nar'a
Boşuna gönderme başka bir yere
Bu kalbin maşuku habibi sensin.
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 10:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efraim Erdoğdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/16/sensin-156.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!