Sıyrılıyor insan her şeyinden bir anda,
Ne yaşamışsan hepsi kalır nizamiyede.
Yüreğinden başkası kalmıyor canda,
Kimi robotlaştığını sanır nizamiyede.
Ne zengini belli olur ne fakiri aç kalır.
Kardeş bile kardeşini iki ayda zor tanır.
Kimine çok şey katar kiminden çok şey alır,
Kimiside kendini bulur nizamiyede.
Kayıt Tarihi : 30.1.2008 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!