Senrica'ya Mektuplar 1

Neden ağlıyorsun?
Benim için zerre değerin kalmadı, biliyorsun.
Al, tüm düşünceleri al kafamdan.
Beynim senin olsun, kalbimi vermem.
Ağlıyorsun.
Bu benim umrumda olmaz.
Ölmek için sevmek gerek.
Sen öldün, ben ölmek istemem.
Baksana yaşıyorum hala..
Acı çektirdiğimi söylüyorsun..
Aynı zamanda egoist olduğumu..
Yalan ben hissetmem.
Nasıl hissettireyim sana?
Zeus çöktü ruhuma.
Oysa daha önce de anlattım sana..
Ağlıyorsun.
Bana ne ki bundan?
Sevmezsem yok olacağını söylüyorsun.
Devam et Senrıca..
Kalbim benim değil, nasıl ödünç vereyim sana?
Canından çok mu seviyorsun?..
Yapma böyle.
Belli zaten çok sevdiğin, darılmış sana...
Senrıca;
Gün batıyor, haydi unut beni.
Ya da unutma.
Çokça hatırla seviğini...
Pekala.
Yağmur mu yağıyor orada?
Ağlıyor musun yine yoksa?
Ah Senrıca...
Bütün bunlar çok gülünç geliyor bana.
Ben değer miyim ağlamaya?
Oysaki anlattım sana...
Anlamak istemedin Senrıca!
Umrumda olduğunu sanmam..
Sevemiyorum Senrıca, iyileşmem gerekiyor.
Yalnızlık benim Tanrım.
Dünyaya yeniden sevgi dağıtması gerekiyor..
Yalnızlık benim Tanrım.
Tapıyorum ona...
Affetmeni istemem, teşekkür de edemem.
Zira hala mutlu değilim ben...