Senmisin Şiiri - Mefail Özbek

Seherde ötüşen bülbül sesine,
Gül açılır bağda
Yeşerir çayır çimen,
Koşar sevgililer gelir.
Kardelen aşık imiş rüzgar sesine
Ne zaman açacağını şaşırmışta
Karda çiçek açıp boynunu bükmüş.
Yalvarmış Allah a bu ne gariplik
Bir ben miyim yapa yalnız bu alemde
Görmeye el alem gelir.
Garip çoban ın yanık kaval sesine
Börtü böcek toplanır
Bir ahenkli çekirge sesine
Zıplar kurbağalar bizde varız
Meleşip koyun kuzular gelir.
İşte bir derviş
Dalmış bakıyor ufku delercesine
Orada bir şeyler görürcesine
Dokunup soruyorum bu ne hal
Bu ikramım istersen sende al
Bir salkım üzümden yalnız bir tanecik
Tebessümle uzatıyor boşluğa
Eli kalıyor havada
Gülücükler donuklaşıyor
Bir anda hüzün sarıyor arşı
Arkasından iri bir damla göz yaşı
İmdada yağmur damlası gelir.