Hiç sırası değildi aslında ama
Çıtsız bir sohbette geçti yine ismin
Senime rüyalar karışıyor bu aralar
Kayboluyorum sonu sana çıkan yollarda
Sonu sana çıkan yollarda bile ‘seni’ bulamıyorum
Unutma kavramına takılıyorum birden
Utanıyor unutamıyorum
Yalnızlık acı verir çoğuna çoğu zaman
Öyledir çünkü;
Bende yalnızlık sadece sen olmadığın için acı
Senli yalnızlıklar hep içimdeki hayalim
Hayatım yinelememi gerektiriyor sanıyorum
‘senli yalnızlıklar’
Kaldırmalısın üstündeki görünmezliği anlamanı engelleyEN
Durup düşünmelisin aynı zamanda
Kayıp kentlerde kaybolmayı aşmalı
Kayıp olan o kenti de bulmalısın..
Kayıt Tarihi : 7.10.2007 03:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!