Senli Koyunlu Geceler

Tutmuşsun gizlice elinden
Leş yiyen bir sırtlanın
Hem de tüyleri dökülmüş
Hafif kamburumsu
ve köse
Üstelik sancılı.
O ise;
Kendini bilmez
Sanki çoban havasında
Habire çeker durur yularından seni

Söyle bileyim
Hangi kervandansınız?
Veya
Hangi katardan?
Ya bu yanındaki köpek mi
Gerçek sahibi tüm bu hazinelerin?
Katamadınız değil mi beni
Şu çok gördüğünüz zenginliğe?
Haydi!
Çağır adımı tellal
Hiç durma!
Adım bile yeter benim
Bu diyarlarda..

Sonra..
Rüyamda bir gece
Koyunları gördüm
Sıra sıra dizili
Deniz kenarında
Kalabalıktalar.
Hepsi el eleydi.
Anlamlı geldiler bana
Hemde çok.
Çünkü sizin gibi
Şehvetli arzulardan değil
Gerçek sevgilerinden dolayı
Beraberlerdi.

Uyanınca farkına vardım ki

Siz;

Geviş getirirken ölümlü çenelerinizle
Anlamsız sözcükler çıkar
Ağzınızdan..
Ve ağzınıza sıçma isteği uyanır
Sizi gören,
Gerçek aşkın anlamını bilen
Tüm insanlarda..