Senli Gizlilikler Şiiri - Abdulkadir Yılmaz

Kalbimin senli gizlilikleri de varmış:
Meğer nefes gibi bağlıymışım sana .
Özümün yaşatılan ukdesi de varmış.
Görünürde sensizlik diye çırpınırken :
Ya içimden aşk diye serzenişlerin ,
Ya gördüğümde senin gözlerime hitap etmelerin,
Veyahut özlemim bakışlarına esir düştüğüm o ilk an.
Nedir bu denli ,senli gizlilikler .
Bir teselli gibi düğümlenmişsin oracıkta.
Tecelli etmeden haber vermişsin benliğime.
Ne kadar da garip günlerden bugüne,
Yeniden mağlubiyetim güzelliğine .
Yıllardan sonra yenilgiyi hazmedememişim yine.
Söylesene! Niye bu kadar dokunulmazsın içimde?
Dur ben söyleyeyim, imtiyazın alâsı sende.
Çünkü en güzelini görenlerin zaferi yeniden bende.
Sönen gözlerimin feri senle mi canlanmalı?
Kurulmalı mı bu gözlere güller bahçesi?
Divane olmuşum lakin,
İyi ki virane olamamışım ilk zaman ki gibiyim.
Yurdun belli, meskenin belli
Ağına düşürmüşsün beni,
Bugünlere sürüklemişsin beni .
Nedir bu denli, senli gizlilikler...