Senli Geceler Şiiri - Veyis Veyis

Dün gece yine sokaklardaydım,
Üstüm başım toz içinde,elimde bir şişeyle,
Nara atıyordum uluorta korkmadan.

Gecenin karanlığında yağan yağmurların altında,
Elimde aşkın zehrini içtiğim şişe birde seninle beraber,
Cephede yalnız savaşmış savaşçının suskunluğu içerisinde,
Ecelime meydan okuyarak kaybolmuştum seninle.

Yine arıyordum karanlık köşelerde gerçek sevgiyi,
İsmini haykırıyordum sessiz çığlıklarımla,
Nara atıyordum sarhoşçasına,
Elime sen sarılıyordun şişelerin yerine.

Sokaklarda kaybolmuştum,aysız,yıldızsız gecelerde,
Oralarda bir sen vardın güneş gibi parlayan,
Karanlıklarda sana doğru koşuyorum,
Ayağımda prangalarımla,
Karanlıklarda sadece onlar çınlıyor.

Lambalar bile yanmıyor artık ayazlarda,
Arkama bakmadan gidiyorum,
Rüyalarımda bile göremez oldum.
Dalgaların salladığı bir tekne,parçaladığı bir kıyı,
Almış olduğum bir beddua.

Yokluğun varlığınla büyüyor gecelerimde,
Dolanıyorum yine sensizlikte seninle yan yana.
Isırmıyor artık sokak köpekleri ve ötmüyor baykuşlar.
Mest etti yine ay yüzün karanlık dünyamı.