Sen benim hüzün yanım,ruhumun isli geçmişi hatta geleceğisin. Güneşin vurmadığı gölgelere gölgemsin.Serinlendiğim en kısa gölgen de gitti benden. Örüyorum,
suçların karasını. Görüyorum, bitişlerin dağılmış halini. Yar zifir saçlarını tara uçlarımda, uçarılarımda
Elimde kırmızı iğne sensizliği dikiyorum, yamalı, gözleri amalı, sözleri devalı sevdama. Beynimdeki hüzün sarkıtları düştü sıcağına, yarlar kanadı kanatlarımda.
Ayazda kalmış olup da rüzgara savuramadığım, alıp alıp defalarca sineme sardığım yanlarıma aynasın.Taranıyorum,terk edilmiş yansımalarında En çok kanayan yarama sarmaya çalıştığımsın. Sardıkça kanayan kanadıkça sardığım,sarsılmalarıma susturan benden gayrı her benimsin.
Düşüncelerimde tebessüm şenliği, Sözlerimde alaylı akışların kitapsızlığı. Neden nicin kime senliyim? An susacak,dil düşünmeyecek,aşk aşklıktan çıkacak,ben senden çıkmışım ya...olacak. İyiyim, hala,hazlarıma hüsranlar ekliyorum.Susman da savaştır benden kaçışlarına.
Sen benim hüzün yanımsın. Her doğan günle bir kez daha ümidimi yıkan,gelişlerimin güneş tarafısın. “Olmadı,olmayacak,olursa da eski olurlar kadar oluru” dedirten hain düşmanımsın. “Ah çıksan, kapımı açsan,baksan yeniden gelse şimdi…” diyecek kadar kendimi kaptırdığım saflığımsın. Saf sulara,saf sevdalara,saflığı almış gitmelerine,haklılığına alıştırmalar yapan kaçmazların tilmiziyim.
“Çıksa ve gelse, yeniden sarılsa” diye çırpan,hayallerimi uçuran kanadımsın. Ve her defasında kendime kırk kez söyleyip kırk kez seni yazmayacağım dediğim yazma anımsın.
Yanıldığımsın.
Yenildiğimsin.
Yeislerimsin.
Ha biraz da umut şafağımsın, güneşi batıran gözlerini görememe körümsün.
Sen benim hüzün şafağımsın. Söküp atamadığım,umut çiçeklerini aşk ağacında kuruyan,kökleri taşta büyüyen taş kalplimsin.. Sevda çiçekleri açar mı bilinmez ama umuduna umudumu bağladığımsın. Hederler,yaşamımın mayası oldu sanırım, kederim beni çoğaltan ve sürekli mutasyona uğratan bir efsunlu bitmelerdir. Sürekli yüceliyor ve ayılıyorum, sürekli değişiyor/değiştiriyorum. Atam hücresi gibiyim, seni,senliliği,senli yaşanan her şeyi yok etme çetrefilindeyim.
Nedir, aşkın gücü? Aşk beni ne kadar esir eder? Aşk sığınak,aşk bağlanak olabilir mi? Sevgili demek sonunda terk edip gitmek değil mi? Terk edilişlerine alışıyor olmanın acısını isimlendiremez kaçkınların,alel ecel gidişlerin.Eceline ahlarımı beslediğin öç kuşların acılarımın yuvasında yumurtlayamaz.
Dayanmayı bırakmalı mıyım?
Sen benim hüzün yanımsın. Dar vakitte bulup tez zamandaki kayıplarımı çeşniler oluşturan ne olmaların neon halisin. “Ne olur gel benimle” dedirtecek kadar yalvardığım saf ve vicdanlı hasis halimsin. “Sensiz hayatı istemiyorum” diyecek kadar uçurumdan kendimi attığım ve orada sana parçalandığım paramparçalarımsın. Geceyle,gündüzümü, heceyle harfimi, azla çoğumu, aşkla maşkımı,yanlışla doğrumu karıştıran arafımsın. Sahi sen benim aşk arası ölüm vuran yanımsın.
Bütün kelimelerime yüklediğim felsefi akışımın anlamısın. “Sen” diye başlayıp da bitiremediğim üç noktamdan sonra başladığımsın. “Sen, sen ille de sen” diye durup durup nefessiz kalışımsın. “Sen varsan ben varım,ben varsam sana ” dedirtecek kadar kendimi hiçe saydığımsın hiçliğin kök hücresiyim. Kaderi kaderime, ederi ederime, sözü sözlerime azlısı ezgime yazılsın diye her gün Yaratıcıya yalvardığımsın. Aklımda, yüreğimde, yürümemde, susmamda bende bırakmadığım aklımda ve duamda olansın, çoğalansın.
Sen benim hüzün şelalelimsin Bakışına şırıl şırıl aktığım,sesine özlemle düştüğüm dev kazanımsın.Özlemim, hasretim, doyamadığım,unutamadığım,vazgeçsem de vaveylası içimde tümlenen son acımsın... Bahtıma doğan,ahlarıma koşan, vahlarımı üfleyen Olmazsa olmazsımsın.
Nefretim, öfkem, kinim, sevincim, umudum, düşüm, rüyam, hayalim en çok da ağlamak istediğim bir türlü ağlayamadığım yanımsın… Senin tarifini, imkansızlık, vazgeçilmezlik, dahası her ana anılan ayna yanımsın.Cansın… Canımdan öte canımsın.
Ve sana bütün bunları yazdıran ben halimsin. Bense gayrı senden giden son yanın, son yazın,son angın. Son andın…Senli benliğimi yok etmeye geldi sevda atomu, bin bir gece
Yaşamayacaksın gayrı bende bilesin.
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 23:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Sen varsan ben varım,ben varsam sana ” dedirtecek kadar kendimi hiçe saydığımsın hiçliğin kök hücresiyim....
Senin tarifini, imkansızlık, vazgeçilmezlik, dahası her ana anılan ayna yanımsın.Cansın… Canımdan öte canımsın.
tüm hücrelerine işlemiş kolay kolay yok edemez sevda atomu bu sevdayı.......
TÜM YORUMLAR (1)