bir çok kereler
akşamları seyretmiştik
bir tepenin arkasından güneş yuvarlanırken
ya da saklanırken gülümseyerek
akşam gizli öpüşmelerimizin örtüsü olurdu
gözler alışıncaya kadar karanlığa
dudaklarım dudaklarına yumulurdu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim