Gözyaşımla hüzün çiçekleri boy verdi
Ne kadar istesem de gülmeyi
İnadına emeklerim hep ters tepti
Çektiğim çile yeter arşa erdi
Bahtsız ömrümde gülmek hayal mi?
Söyle sevgili söyle
Çektirdiğin yetmedi mi?
Bu kadar eziyet bana revamı
Gece yarısı yapılan eza’nın kahrı
Binlerce parçaya böler beni
Her bir parçam sende kanar
Dayanam seni senin acıtmana
Cefana razıyım bana yap desem
Bende kalmadı ki benden
Olmuşum baştan aşağı sen
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mavi Umay Şükran Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/01/senlesen-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!