Seninleyken Şiiri - Serpil Koçar

Seninleyken zamanı durduramıyorum.
Saatler nasıl geçiyor anlamıyorum yanındayken.
Akrep yelkovanı kovalıyor sanki senli dakikalarda,
Oysa ki zaman dursun isterdim gözlerine bakarken.

Bir saniyeyi bırak, bir salisem sensiz olmasın.
Zamanı durdurmak isterdim, sıcaklığını hissederken.
Sonum, sonsuzluğum ol isterdim yüreğimde;
Aldığım her nefeste sen ol isterim yanımda.

Seninle tamamlanıyor yarım kalan yanlarım.
Karanlık dünyamın aydınlığı oldun sen.
Sen güldüğünde bütün dünya ısınıyor sanki.
Hep gül bana, gül ki kimse üşümesin, sevgim.

Ben aşkından oldum sırılsıklam.
Sevginin, sevdanın yağmurunda ıslandım.
Şimdi sarıl bana, iliklerime kadar ısınayım.
Kalbin kalbime değsin, alev alsın tüm geceler.

Sımsıkı bağla kalbini gönlüme, çözülmesin.
Aşk düğümü at, sıkı sıkıya bağla yüreğimi.
Çözülmesi imkânsız bir kör düğüm olsun;
Sonsuza dek senin olayım, sende kalayım.

Ve her anımda, her düşüncemde seninle doluyum,
Gözlerimi kapattığımda bile seninle uyanıyor,
Zaman akıp gitse de, seninle her an sonsuzluğa dokunuyorum.