Seninlen Şiiri - Ahmet Gürcü

Kim bilir ne kadar ulaşmak istedin bana.
Benim, tatlı sesine duyduğum özlemle,
Kaç kez telefonunu çaldırdığımdan habersiz.

Hay Allah! yine yoksun…
Ne zormuş, özleyip, ulaşamamak, bulamamak
Ellerini tutup, dizlerinde yatamamak
Yanağından küçük bir buse alamamak
Senden seni seviyorum sözünü duyamamak ne zormuş.

Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili ...
biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz , acısını acımız yaptık çünkü. Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın göz yaşı bile içimizi parçaladı. Kedilere ağladık , kuşların yasını tuttuk ... Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf... yaptı . Aslında ne güzel şeydir insanın insana yanması sevgili ... Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak . Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım . Yaşamak ne güzeldir be sevgili ...Sevinerek , severek, sevilerek, düşünerek ... Ve o vazgeçilmez sancılarını duyarak hayatın...
Aslında biz mutluluğun en yüksek noktasındayız …
Nasılmı?
Biz insanların sevinçleriyle sevinen üzüntülerini paylaşan
İnsana dahil olan en güzel unsurlarla yaşayan ..iki mutlu sevgilyizseninlen .